علیرغم اینکه معمولاً پدیده "ریزش مو" را بیشتر برای موی سر بهکار میبریم، ریزش موی ابرو هم جزو اختلالات نسبتاً شایعی است که میتواند به دلایل متعددی، در شرایط خاص اتفاق بیافتد. بهطور کلی، میتوان گفت که اگر فقط یکی از دو ابرو دچار ریزش مو شود، این امر میتواند بهدلیل بیماری، عفونت، مشکلات پوستی، تغییرات هورمونی یا اختلال خودایمنی باشد. همچنین کمبود برخی مواد مغذی، ضربه و زخم فیزیکی یا اضطراب، میتوانند موجب ریزش موی ابرو شوند.

با توجه به اینکه عوامل مختلف زیادی میتوانند موجب ریزش ابرو شوند، تشخیص دلیل اصلی ریزش ابرو با استفاده از علائم و مشورت پزشک، اولین قدم برای جلوگیری از این اختلال است. در ادامه این مطلب، عوامل مختلف بروز ریزش ابرو ذکر شده است.

چه عواملی میتواند موجب ریزش ابرو شود؟

1- بیماری "آلوپسی آره آتا" (ریزش سکهای):

بیماری "آلوپسی آره آتا" یا همان ریزش موی سکهای، یک اختلال خود ایمنی محسوب میشود. در این بیماری، سیستم ایمنی بدن، به اشتباه، ناحیهای از بدن را بهعنوان عامل مهاجم شناسایی و به آن حمله میکند. این امر موجب تخریب فولیکولهای موی آن ناحیه و کاهش یا توقف رشد موی آن منطقه، بهصورت سکهای میشود.

بیشتر بخوانید: 10 راهکار طبیعی برای تقویت سیستم ایمنی بدن

بیماری آلوپسی آره آتا، به چند صورت میتواند در بدن ظهور کند:

  • آلوپسی آره آتای معمولی: موجب ریزش موی سکهای در نواحی مختلف بدن، بهصورت رندوم (تصادفی) میشود
  • آلوپسی آره آتای فراگیر: این نوع از بیماری، موجب توقف رشد مو در تمام نواحی بدن میشود
  • آلوپسی فیبروزینگ پیشانی: این نوع آلوپسی، موجب خراش پوست سر، طاسی و ریزش موی ابرو میشود.

در مورد عامل اصلی بیماری آلوپسی آره آتا هنوز نمیتوان با قطعیت سخن گفت اما شواهد نشان میدهند که تأثیرات این بیماری بعد از غیرفعال شدن آن دوباره به وضعیت طبیعی خود باز میگردند.

2- کمبود مواد مغذی:

zinc sources

بدن انسان برای انجام فعالیت روزانه و عملکرد صحیح، به برخی مواد مغذی از جمله کربوهیدراتها، چربیها، پروتئینها، آمینو اسیدها، ویتامینها و مواد معدنی نیاز دارد. برخی از این مواد مغذی، بر رشد موهای بدن مستقیماً تأثیر میگذارند و کمبود آنها میتواند موجب عدم رشد یا ریزش موی قسمتهای مختلف بدن شود.

کمبود "ویتامین آ" و "زینک (روی)" موجب کاهش رشد سلولی، جلوگیری از تولید چربی طبیعی پوست (سبوم) و ریزش مو میشوند. برخی دیگر از مواد مغذی که میتواند رشد موهای بدن را تحت تأثیر قرار دهند عبارتاند از:

  • بیوتین (ویتامین ب-7)
  • ویتامین سی
  • آهن
  • ویتامین E، B12 و D
  • سیستئین (ترکیبی خاص از ویتامینهای مختلف)
  • امگا-3

3- اگزما (درماتیت آتوپیک):

اگزما به نوعی از التهاب پوست گفته میشود که موجب خارش، قرمزی، پوسیدگی و تحریک پوست بدن میشود. منشأ ایجاد این بیماری، فعالیت سیستم ایمنی بدن در سطحی بالاتر از سطح معمول و طبیعی است که میتواند بهصورت یکباره یا تدریجی اتفاق بیافتد.

از آنجا که فولیکولهای مو در درون پوست قرار دارند، حساسیت پوستی که بر اثر بیماری اگزما بهوجود میآید، میتواند به فولیکولهای مو آسیب برساند و موجب ریزش موی ابرو یا سایر نقاط بدن شود.

4- پسوریازیس:

بیماری پسوریازیس یک اختلال خودایمنی است که موجب تکثیر بیش از اندازه سلولهای پوست و ایجاد یک لایه قرمز، ضخیم، زبر (شبیه فلس) و دردناک میشود. این لایه تشکیلشده، منجر به مسدود شدن فولیکولهای مو و جلوگیری از رشد مو در نقاط مختلف بدن از جمله ابرو میشود.

بیشتر بخوانید: تفاوت بیماری پسوریازیس و سرطان پوست | انواع، علائم و درمان

5- التهاب پوستی تماسی:

این نوع التهاب، بهدلیل تماس پوست با برخی عوامل سمی یا حساسیتزا بهوجود میآید که میتواند منجر به خارش یا سوزش پوست شود. اگر این عوامل با ناحیه نزدیک ابرو در تماس باشند، میتوانند موجب ریزش موی ابرو شوند.

6- کمکاری/پرکاری تیروئید:

thyroid examined by doctors

یکی از شایعترین دلایل ریزش ابرو، اختلالات مربوط به غده تیروئید است. تیورئید، یکی از مهمترین غدد بدن محسوب میشود که با ترشح هورمون تیورکسین، متابولیسم بدن را تنظیم میکند. هنگامی که میزان فعالیت این غده بیش از حد یا کمتر از وضعیت نرمال شود، بسیاری از فرایندهای بدن از جمله رشد موها، از وضعیت نرمال و مطلوب خارج میشوند.

بیشتر بخوانید: 6 اختلال خوابی که به مشکلات هورمونی مربوط میشوند

کمکاری تیروئید میتواند موجب خستگی و افزایش وزن شود؛ در حالیکه، مبتلایان به پرکاری تیروئید معمولاً تپش قلب، برجستگی چشمها و کاهش وزن را تجربه میکنند. علاوه بر موارد گفته شده، کمکاری یا پرکاری تیروئید میتواند موجب ریزش یا رشد کمتر موها در نقاط مختلف بدن از جمله ابروها شود.

7- استرس و اضطراب:

استرس و اضطراب بیش از حد، میتواند موجب بروز برخی تغییرات فیزیولوژیکی از جمله کاهش اکسیژنرسانی به فولیکولهای مو و برهم زدن تعادل هورمونی بدن شود که میتوانند منجر به ریزش موی ابرو شوند.

8- بارداری و تولد فرزند:

بارداری و تولد فرزند موجب برهمریختگی هورمونها یا سایر جنبههای بیوشیمیایی بدن میشود. این تغییرات بیوشیمیایی، با خارج کردن سیکل رشد طبیعی موها، موجب ریزش موی سر و ابرو در زنان میگردد.

9- کندن یا آرایش بیش از حد ابرو:

eyebrow transplanting

کندن بیش از حد تارهای موی ابرو، میتواند موجب بروز "تروما"ی خفیف و توقف رشد موی ابرو شود. همچنین، آرایش بیش از حد ابرو، اگر بهصورت مداوم در دوره زمانی طولانی انجام شود، میتواند اثر مشابهی را بر رشد موی ابرو داشته باشد.

10- درماتیت سبورئیک (سبورهای):

درماتیت سبورئیک یک اختلال قارچی است که این در این سالها بیش از پیش رایج شده است. قارچهای عامل این بیماری، موجب افزایش چربی طبیعی پوست میشوند که به بروز "شوره" منجر میشود و میتواند در افزایش ریزش ابرو هم موثر باشد.

برای درمان ریزش ابرو چه کارهایی میتوانید بکنید؟

اولین قدم برای درمان ریزش موی ابرو، معاینه توسط پزشک است. در ادامه این مطلب، متداولترین راههای درمان ریزش ابرو ذکر میشود.

1- داروی موضعی Bimatoprost 3%:

بر اساس تأییدیه سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA)، داروی موضعی بیماتوپروست (Bimatoprost) 3%، که عموماً جهت رشد مژه مورد استفاده قرار میگیرد، میتواند برای بازیابی رشد موی ابرو هم مورد استفاده قرار بگیرد. یک بار استفاده روزانه از این دارو، میتواند اثرات قابل توجهی بر رشد دوباره ابرو داشته باشد.

عوارض جانبی این دارو:

  • درماتیت تماسی
  • تغییر رنگ پوست
  • خارش پوست

2- کورتیکو استروئیدها (Corticosteroids):

استفاده از کرم یا پمادهای کورتیکواستروئید، میتواند روند ریزش موی ابرو را کاهش دهد. پژوهشهای انجامشده نشان میدهد که استفاده از این پمادها در 25% موارد، موجب رشد دوباره ابرو شده است.

همچنین، میتوان از آمپولهای تزریقی کورتیکواستروئید هم جهت رفع مشکل ریزش ابرو استفاده کرد که عموماً جهت رفع ریزش موی سکهای (آلوپسی آره آتا) توسط پزشکان تجویز میگردد.

3- ماینوکسیدیل:

minoxidil molecule structure

استفاده از محلول ماینوکسیدیل 5%، دوبار در روز، میتواند به رفع مشکل ریزش ابرو کمک کند. جهت اثرگذاری بهتر، میتوان محلول ماینوکسیدیل را به همراه کورتیکواستروئیدها استفاده کرد.

4- کاشت ابرو یا میکروبلیدینگ (تاتو):

یکی دیگر از راههایی که میتوان جهت رفع مشکل خالی شدن ابرو استفاده کرد، کاشت ابرو یا میکروبلیدینگ است. این روشها مشکل ریزش ابرو را برطرف نمیکنند اما در بهبود وضعیت ظاهری ابرو بسیار موثر هستند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

بهطور کلی، هرگونه ریزش موی ناگهانی در ابرو یا سایر نقاط بدن، باید بلافاصله توسط پزشک متخصص مورد بررسی قرار گیرد تا با پیدا کردن عامل ریزش، از پیشرفت اختلال بهوجود آمده جلوگیری شود.

منبع:

www.healthline.com
www.medicalnewstoday.com

بیشتر بخوانید: