نمایشگر ضربان قلب
انواع ساعتهای نبض سنج با کنترل بهینه روند تمرینات، در مقابل استرس و نگرانی از شما محافظت می کند. برخی از انواع دستگاه نمایشگر ضربان قلب دارای نوار دور سینه و برخی فاقد آن هستند. برخی به صورت مچی و برخی به صورت کمری عرضه شده اند. این دستگاه ها برای کنترل ضربان قلب، نظارت بر ضربان قلب نرمال و حفظ ضربان قلب طبیعی بسیار کمک کننده اند. این دستگاهها که برخی از انها قابلیت اتصال به کامپیوتر و بررسیهای دقیقتر را نیز دارا میباشند قابل استفاده برای ورزشکاران و افراد معمولی میباشند.
دستهای سنجش ضربان قلب برای مصارف ورزشی و سلامت و برای کاربران خانگی نزدیک به 40 سال است که توسط شرکتهای مختلف به بازار مصرف عرضه شده اند. دستگاههای مدرن با استفاده از نوارهای سینه مجهز به میکروپروسور می توانند سنجش دقیقی از ضربان قلب را به عمل آورند. در واقع نمایشگرهای ضربان قلب شدت تمرینات ورزشی را مشخص می کنند. هرچه شدت ورزشها و تمرینات بیشتر باشد(یا اصطلاحا سنگین تر باشد)، فرد ضربان بالاتری را تجربه می کند. برای گروههای مختلف کاربران، ورزشکاران در سنین و شرایط فیزیکی مختلف اطلاع از ضربان قلب بسیار تعیین کننده است. در ورزشهای دومیدانی، دوچرخه سواری، کوه نوردی، اسکی و پیاده روی و در مورد کاربرانی که در حال کاهش یا افزایش وزن هستند، همچنین برای کابران با شرایط توانبخشی و توان افزویی پس از جراحات یا عمل جراحی استفاده از ضربان سنجهای ورزشی توصیه می شود. دقت سنجش در ضربان سنج هایی که از بند مخصوص سینه به عنوان سنسور استفاده می کنید کمی بیش از انواعی است که سنسورآنها بر روی انگشت و یا نبض مچ قرار دارند. در مجموع انواع دارای بند سینه 98% و انواع فاقد نوار سینه 95% دقت دارند. در عین حال مدلهایی از ضربان سنج که دارای نوار سینه نیستند معمولا ارزانتر و در حین استفاده کمی راحتر هستند. با توجه به مقاصد مختلف ورزشی (مانند حفظ تناسب اندام، کاهش وزن، ریکاوری بعد از عمل، کوهنوردی و...) میزان ضربان را بایستی کنترل کرد.
یکی از پارامترهای اساسی در این زمینه ناحیه هدف یا Target Zone است. ناحیه هدف درصدی از بیشترین میزان ضربان قلب (HRMAX) است. روشهای مختلفی برای تعیین بیشینه ضربان قلب وجود دارد لیکن ساده ترین فرمول عبارت است از 220 منهای عدد سن به عنوان مثال بیشینه ضربان قلب برای یک فرد 40 ساله 40 - 220 یعنی 180 است. با توجه به ناحیه همزمان هدف، می توان اهداف مختلف ورزشی را هماهنگ کرد. مثلا برای حفظ تناسب اندام در درازا مدت و یا کاهش وزن، دامنه ضربان، بین 60 تا 70 درصد ضربان هدف مناسب است. در مثال بالا، کاربر40 ساله بهتر است به منظور حفظ تناسب اندام و کاهش وزن ورزشهایی انجام دهد که ضربان قلب در دامنه 60 - 70% عدد 180 یعنی بین 108 تا 126 باشد. برای آیروبیک این میزان بین 70 تا 80% است. برای ورزشکاران حرفه ای و برای مقاصد هوازی، سرعتی و افزایش ظرفیت تنفسی این نسبت می توان 90% تا 100% ناحیه هدف باشد. در موارد خاص مانند موارد توانبخشی پس از جراحات یا اعمال جراحی، بهتر است کاربر دامنه مناسب ضربان قلب را از پزشک معالج خود بخواهد و در صورت تمایل به انجام تمرینات ورزشی کنترل شده، دامنه ضربان قلب خود را در محیط مناسب حفظ نماید